Bali

Tja, en dan zitten we zomaar op Bali! En realiseren we ons dat dit onze laatste bestemming is. En dat, hoewel het nog 3 nachten duurt, we zometeen weer thuis zijn. En hoe leuk het ook is om iedereen weer te zien, het wel het einde is van een lange periode van ontdekken, zien, beleven, voelen, ontmoeten, ondergaan, proeven, ervaren enz. Het reizen is in de afgelopen maanden een manier van leven geworden. Met zijn ups en zijn downs maar per saldo wel verschrikkelijk leuk en ontzettend leerzaam. Dus zal het best wennen zijn om straks de draad weer vrolijk op te pakken in Amsterdam. Maar zover is het nog niet ;-)

De overgang van de koelte van Hong Kong naar de warme vochtigheid van Bali was best groot. Gelukkig kon gelijk de korte broek weer uit de tas, evenals de zonnebril. De eerste twee nachten hadden we geboekt in een klein eco-resort dat wordt gerund door een Italiaanse familie. En gelukkig hadden ze de Balinese keukenbrigade de italiaanse kneepjes bijgebracht. We hebben dus heerlijk gegeten met alle gasten aan een grote tafel aan de rand van het zwembad.
In de afgelopen tijd zijn we allebei nogal mensenschuw geworden maar de andere gasten waren erg leuk dus het werden erg gezellige avonden. Wat wennen was is dat niet alleen het personeel maar ook een deel van de gasten om 9 uur s'avonds naar bed gaat. En er dus ook geen koffie meer is, laat staan nog een drupje wijn. Dan blijkt dat eigenlijk het licht van de sterren en het geruis van de zee meer dan voldoende is voor een fijne avond! Ook heel eco: midden in de nacht als de zon weer opgaat word je wakker van het gekwaak van enorme kikkerkolonies en het vrolijke getsilp van hordes vogels ;-)

Het weekend zaten we in Seminyak. Dat heeft een redelijk bruisend nachtleven en er lopen zelfs homo's rond. Dat hebben we natuurlijk onderzocht. Conclusie is dat in alle kroegen er om de haverklap optredens zijn van travestieten. En op een van hen heeft Pieter een verpletterende indruk gemaakt want hij stond te lief te lachen en werd op een bepaald moment (natuurlijk) het podium op getrokken. Op zijn welbekende manier (stoer en toch elegant) heeft hij de dame in kwestie rondgedraaid, opgetild en op het juiste moment opgevangen. Het publiek ging uit zijn dak ;-)

Daarna zijn we doorgereisd naar Ubud. En net als vantevoren de verhalen, hebben wij ook een wisselend gevoel bij Ubud. Erg mooi met lieve aardige mensen maar ook de plek waar als je niet oplet, je een poot wordt uitgetrokken en je op straat om de 10 meter wordt gevraagd of je a) een taxi wilt, b) dat echt niet wilt, c) dat misschien dan wel morgen wil of d) je dan ander vervoer wilt. En het woord taxi kun je ook vervangen door het woord massage. Maar het zal ook komen door het soort toerist dat we in Ubud hebben gezien. Daar werden wij ook niet heel blij van!
We hebben weer als Bob en Annie een dag een brommertje gehuurd en hebben door de omgeving gescheurd. Tempels, rijstvelden. Prachtig!

De twee laatste nachten zitten we in Tanjung Benoa, net buiten Nusa Dua. Juist omdat we mensenschuw zijn en weer moeten wennen aan de harde werkelijkheid van het normale leven hebben we maar een ommuurde villa gehuurd met prive-zwembad, rozenblaadjes in het ligbad en butler service. We hoeven de deur dus niet meer uit. Terwijl we dit schrijven hangen we heerlijk op een loungebank op het zonnedek terwijl de wind door de palmen ruist en we af en toe een slagje zwemmen.

Als jullie straks niet heeeeel erg blij zijn dat we terug in Nederland zijn, dan blijven we hier hoor!!! ;-)

Tot heel snel!