Paaseiland

Ruim 3800 kilometer en 5 uur vliegen van Santiago ligt er dan ineens een nietig hoopje zwart lavasteen midden in de oceaan. Rapa Nui ofwel Paaseiland. We zijn hier 4 dagen geweest en het is prachtig! Een magische plek met een heerlijk klimaat. Om verliefd op te worden...

En dat terwijl onze aankomst best bijzonder was. De 767 zat tot de nok toe vol. Bij aankomst wordt iedereen door zijn of haar hotel opgewacht met naambordjes en bloemenslingers. Van ons hostal was er niemand. Ook na wat langer wachten was er niemand en toen we probeerden te bellen werd de telefoon niet opgenomen. Uiteindelijk een taxi genomen (nou ja taxi, waarschijnlijk zou het vehikel bij ons niet door de APK zijn gekomen) en bleek het hostal niet helemaal op ons gerekend te hebben. Na wat gedoe kwam het toch goed maar die bloemenkrans hebben we nooit meer gehad...

Terwijl we dit schrijven zitten we op het terrasje van onze “bungalow”, met een koud biertje en tussen de tropische planten door uitzicht op een moai die op de rand van de azuurblauwe oceaan staat. Veel romantischer dan dit kun je het niet krijgen. Het lijkt verdorie wel vakantie...!

Ons hostal ligt een eindje buiten het dorp. De kortste route van hier naar Hanga Roa, het enige dorp, is niet via de weg maar voert langs allerlei geitenpaadjes strak langs de kust. Onderweg passeer je 3 moai’s en moet je dwars door het lokale openlucht museum. Nou klinkt dat echter dan het is want in het openlucht museum grazen ook paarden en koeien. ’s Avonds is deze route niet verlicht. Voor ons vertrek hebben we van Simon en Marleen en collega’s 2 kleine zaklantaarntjes gekregen en die zijn hier verschrikkelijk handig. Zonder die waren we na het eten waarschijnlijk nooit meer thuis gekomen.
Misschien was dat ook niet heel erg want je kunt je ’s avonds uren vermaken door alleen maar naar de sterren te kijken. Het is daarboven een drukte van belang! En dan met het rustgevende geruis van de oceaan op de achtergrond en de schaduw van de verschillende moai’s in het maanlicht. Kortom we hebben de disco niet gemist!

We hebben een dag de auto van het hostal gehuurd. Een echte terrein-Hyundai. Die heb je ook wel nodig want hoewel de afstanden niet groot zijn (we hebben die dag 76,1 kilometer gereden) zijn de meeste wegen behoorlijk slecht. Zo slecht dat het zelfs op slippers niet te doen is. Dat geldt trouwens ook voor de eerdergenoemde geitenpaden. En dat betekent dat we iedere avond onze bergschoenen aan moesten om te gaan eten. Zie je onze outfit voor je? T-shirt, korte broek, wandelsokken en bergschoenen....? Heel karakteristiek maar niet bepaald modieus en zeker niet geheel onze “stijl”!

Ook hebben we een dag mountainbikes gehuurd. Dat was met de warmte en de vele heuvels best afzien. Maar ja, we hebben nog 5 weken tot Sydney dus het gymnastieken om straks het lijf een beetje in vorm te hebben is begonnen J

Over een paar uur vertrekken we naar Tahiti. Weer 5 uur vliegen en tegelijkertijd 5 uur tijdverschil. Tahiti wordt een beetje een bliksembezoek want in totaal hebben we 4 dagen waarvan er 1 op Moorea. Als het een beetje lijkt op hier dan tekenen we ervoor. Wordt vervolgd...

Veel liefs van ons allebei!